Ik ging helemaal naar de Supersoldi om 7 goedkope borden, want daar smijten we mee in Folie (vanaf vrijdag weer te zien in La Barraca). In de regen, met mijn pas geknipt haar. Ze mochten niet breken onderweg, dus ik pakte ze in de Supersoldi goed in in krantenpapier. Boven de kasseien van de Bijlokehof scheurde mijn plastieken zak. Daar kon het krantenpapier niets tegen beginnen. Tot zover de 7 borden, die nu in een kartonnen doos tegen de gevel van café 't Zwart Schaap staan.
Ik ging naar een fancy chocolaterie om een fancy groot paasei te kopen voor mijn collega's morgen. Zo eentje met allemaal kleine paaseitjes in. Ik dacht nog, laat dit nu in godsnaam niet vallen. Ik ben ermee tot aan mijn voordeur geraakt. Ei kapot.
Zo meteen ga ik aan het eten beginnen, met messen en een blender enzo. Schpannend...
Labels: malchance
3 reacties:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Het eten met messen en blender moet gelukt zijn, je zag er niet verknipt uit; geknipt daarentegen...
Jaja, als je 't hier leest is het gemakkelijk he.
Ik voelde gisteren de knipkapselharen in mijn handen...
Ik ga maar zwijgen alvorens ik mensen op vettige gedachten breng.