studio54

Naast 'dorpsmentaliteit' en 'stadsmentaliteit' bestaat er blijkbaar ook zoiets als 'kustmentaliteit'. Ik hoorde het woord voor de eerste keer op mijn oude school, waar ik tot voor kort stage liep en het werd gebruikt om de schoolgaande zjeugd te omschrijven. Dat die soms precies zon, zee en zand in hun kop heeft. Dat die speels en eigenwijs is, nog meer dan op een ander. Of anders dan op een ander. Raar idee, vond ik eerst. Maar samen met de zon is het begrip gekomen.

Het seizoen is gearriveerd. Alle terrassen zitten vol met toeristen en tweedeverblijvers, in de straten hangt de geur van zee en zonnemelk, en overal hangt een sfeer van vakantie en ongedwongenheid. Werk verdwijnt naar een achterplan. School, dat zijn nu gewoon die paar uren die je moet uitzitten voor je naar het strand kan. Een omzendbrief moest de leerlingen even herinneren aan het verschil tussen schoolkledij en strandkledij. Anders komt het strand wel héél dichtbij. Ja, het heeft wel iets: opgroeien aan de zee.