Toen ik in januari op drie dagen tijd 5 lessen moest voorbereiden, een cursus rechten voor leerkrachten van buiten blokken en nog een dagje werken, dan lukte dat. Blokken was nog nooit zo snel gegaan, behalve de week erna toen ik me van een kater en een huizenhoog schuldgevoel moest zien te ontdoen door te blokken tot de stoom uit mijn oren kwam. Wat ik toen neergezet heb, leek bijna een sportprestatie. O, hoe keek ik uit naar nu, het moment waarop ik TIJD zou hebben om te studeren. En dat ik ALLEEN maar zou moeten studeren.
Het is zover. Het is nu. Hoe komt het dat ik nu niet zo supersonisch snel kan blokken? Moet ik mij nu echt als een opgejaagd konijn voelen om er een beetje tempo in te steken? Wil er iemand met een zweep naast mij komen staan? Aub?
5 reacties:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Eindelijk!
'k dacht dat je 't nooit zou vragen!
ka-psssh!
Nog?
Ik heb anders ook nog een muilappel (niet te verwarren met muilpeer), tepelklemmen en een tuin waar het gras/onkruid eens dringend moet afgegrazen worden.
Alles om jou te helpen, natuurlijk.
En mocht je je afvragen vanwaar ik dat alles haal? Ehm... wel, komt ervan als je je tuin niet echt onderhoudt...
Ja, onze hof staat ook vol met tepelklemmen. Ik zal de snoeischaar eens moeten bovenhalen.
Misschien ligt dat aan het feit dat je vandaag verjaart? ;o)
Gelukkige 21ste verjaardag, Lady Karoline!
Drie vetgeile kussen,
Bert
Danke schatzi!