Ik heb een paar dagen in the hometown doorgebracht. Aan de zee. Hoogtepunt moet geweest zijn wanneer Onze Vader de nieuwe grill installeerde en er meteen in slaagde de handleiding te grillen. (Ah, dus dat wordt warm als ge dat in het stopcontact steekt?) Ge moet het maar doen. Onze Vader heeft ook een stappenteller gekocht. En niet voor zichzelf. Mooi, toch? 10.000 stappen per dag, dat is het streefdoel. Dus hebben ma en ik elke dag 10.000 stappen gezet op de dijk, bij ons en elders.
Ik word ambetant van veel volk bij elkaar, en nog ambetanter van veel volk dicht bij mij. Een beetje agressief zelfs, soms. En op onze dijk liep er immens veel volk rond de voorbije dagen. Want het strand was niet uitnodigend genoeg, het appartement dat ze huren is ongeveer zo groot als een hondenhok en ze hebben er zo veel voor betaald dat ze ook geen terrasjes meer willen of kunnen doen. Dat leidt tot gezamenlijk gesleffer om de tijd te doden. De kinderen met go-carts de vrije loop laten of met vliegers laten gooien, met zes naast elkaar lopen aan het tempo waarop je mij kernfysica zou kunnen uitleggen, de hond aan de lijn houden maar die lijn dan wel laten uitwaaieren over de hele breedte van de dijk, voor mijn voeten lopen en zonder enige aanleiding stoppen met bewegen ... Ik kàn daar niet tegen.
Ik kijk al uit naar Pukkelpop.
Labels: belgische kust, massa, vakantie
3 reacties:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Xaro,
Je gaat de marginale belgische kust toch niet vergelijken met Pukkelpop!
De hersencapaciteit van de gemiddelde Pukkelpop bezoeker (ookal bedwelmd door verschillend geestesverruimende middelen) is kernfysica tov het zaagsel van frigo box toeristen.
Trouwens respect to Daddy, iedereen die een pyrolyse oven kan redden mag de grill handleiding verassen!
greetz
blauw t*t
Goh, een 15-jarige die denkt 4 joints en een fles whisky de baas te kunnen kan het volgens mij wel opnemen tegen een frigobox-toerist.
Maar ik kijk er wel écht naar uit, hoor.