studio54

Wie denkt dat werkzoekenden niks anders te doen hebben dan een beetje bloggen, zit er volledig naast. Mijn deadline om werk gevonden te hebben ligt nog altijd op 1 september, en dat gedaan krijgen vraagt tijd. En me zoveel mogelijk amuseren vòòr die datum vraagt ook al tijd. Maar dat lukt aardig. Af en toe moogt ge jaloers zijn op een werkzoekende.

Pukkelpop dus. Ik ben natuurlijk al een week terug: het stof is van me afgespoeld, mijn stem is al min of meer terug, mijn valling is over zijn hoogtepunt heen en al mijn kleren zijn gewassen. Is het nog de moeite om er een post aan te wijden? Ja natuurlijk!

Over de muziek heb ik weinig te vertellen dat nog niet in de gazet gestaan heeft, behalve dat Arsenal overdag programmeren een geniale zet was. Ge moogt er allemaal mee lachen, maar ik had kiekenvel bij 30°C. En ik was niet de enige. Wat niet in de gazet stond: dat een trekrugzak echt wel handig is op festivals. In ieder geval handiger dan een valies op wieltjes. Tien liter drank voorttrekken over een wei: niet praktisch. En ook dat hoogtepunten niet alleen van de muziek afhangen. Mijn vriendjes hebben mij weer zo trots gemaakt. Iemand die 6 keer in 1 zin 'fuck' kan zeggen, die moet je toch gewoon graag zien? En met iemand die zich perfect kan inleven in iemand die 5 dagen geconstipeerd is geweest, komt iedereen toch graag buiten? En dan was er nog Ons Groot Wetenschapswonder die haar Golden Shower - wodka steevast vergeleek met 'pis van een diabeticus'. Mijn vriendjes veroordelen mij niet als ik de slappe lach krijg bij het zien van een colonne rolstoelen die over een festivalweide hobbelt. Zij weten dat ik het gevoel voor humor van een 3-jarige heb en dat ik dat niet slecht bedoel. En dat het een mirakel was dat het drie dagen droog gebleven is, dat stond ook niet in de gazet. Terwijl dat toch net de magic of it all was. Back to basics is plezant. Principes zijn overbodig. Buiten dansen is veel leuker dan binnen dansen. Ik ben 20. Junk food is niet mijn ding.