Er ligt een laagje ijs rond mijn hersenen, en er gaat weinig in of uit. Dus komt er ook weinig uit mijn vingers getokkeld.
Ik zou kunnen vertellen dat ik gisteren mijn allereerste kerstdineetje van het werk heb gehad. Maar de avond is vlekkeloos verlopen. Gewoon. Ik heb geen eten door de lucht doen vliegen, ik heb niet te veel gedronken en heb er bijgevolg ook geen compleet ongepaste dingen uitgegooid. Ik heb op het eind van de avond niet ontdekt dat er de hele tijd spinazie tussen mijn beugel heeft gehangen.
Ik zou ook kunnen vertellen dat mijn uiterlijk beïnvloed wordt door de koude. Een minimum aan buiten komen en bewegen doet mijn lijf weer gestaag naar 'een bolleke' neigen. Ik heb daarentegen nog nooit zoveel good hair days na elkaar gehad, dankzij het aanhoudende koude en droge klimaat.
Ik zou kunnen kankeren over de NMBS en hoe triestig het is dat je nooit weet of en wanneer je ergens zal geraken. Of vertellen dat ik toch eens een halve wenkbrauw heb opgetrokken toen ik Johan Verstreken op StuBru met vrolijk klaterende stem hoorde verkondigen dat het slechte tijden zijn voor de herenkappers. En dat dat zonde is. En dat ik zelfs meer dan een halve wenkbrauw heb opgetrokken toen ik het nieuwe logo van canvas in mijn krant zag staan. Dat vind ik dan weer zonde.
Morgen. Misschien.
Slaap zacht...
moatjen
vuurwerk. nieuwjaar. wakker worden. schrijven!!
moeten is dwang en schreeuwen is kindergezang... zongen de ouden van dagen. just take your time.