Fit en gezond

Vandaag is rood, dus ik ga straks een witte rok aantrekken en muurklimmen, paardrijden, salsadansen en een paar radslagen op straat doen. 
Eerst nog even dit:
But you won't have much lessons like that, anyway.
You can use the blackboard for this exercise, or eventually an overheadprojector.
Kritiek geven is altijd gemakkelijk als je aan de andere kant staat en mijn Engels is ook niet meer wat het geweest is, maar de fouten hierboven zijn dus gemaakt door de persoon die ons moet evalueren als leerkracht Engels. Ik word daar een beetje ambetant van. Er zijn nog wel dingen waar ik een beetje ambetant van word, zoals mensen die 'zich er moeilijk in kunnen vinden' als een bestandje van plaats verandert op de computer. Omdat ze dan op iets anders moeten klikken. En we zijn dat al zo lang gewend. Fjieoew. 
Mijn humeur wil nooit mee op de maandelijkse sportdag. 

Sjjiimon

Dus Sara zou grappig zijn. Omdat het 'erover' is. Uhuh. De seut is een mega-seut (what's up with the beugel, wat is daar nu seutig aan?), de homo is een überjeannet, de slechterik is zowaar Kurt Rogiers. En het hoeft allemaal niet te realistisch te zijn, er mogen vaseline-op-de-lens droombeeldjes en flash-backs in zitten. Ik vind het saai. Toegegeven, het is een ietsiepietsie entertainender dan Emma, waar ik ooit 2 minuten van gezien heb en al in een coma lag. 

Maaarrr don't let me be misunderstood: I love 'derover', in alles, en zeker op tv. Mijn slechte smaak is intussen wijd en zijd gekend en ik schaam me er al lang niet meer voor. Maar als ik aan een soap verslingerd moet raken, geef mij dan maar 'Martìn en Monita' op Vitaya. Dàt is er pas over. Bedoeld. Compleet politiek incorrect, lekker kleurrijk, ultra-dramatisch en heerlijk meta. Ze geven zelfs commentaar op hun eigen flashbacks. Eat that, Saia!
Zijn er trouwens nog mensen die de gelijkenis gezien hadden tussen pappie Hans en Patrick Van Gompel? Of tussen Sjiiimon en een Pierrot?


Gisterenavond hebben we een revolutionair nieuw produkt uitgedacht. Kwijlpaardextract met papyrusgeur en aloë vera wordt zeer binnenkort gelanceerd en zal verkrijgbaar zijn in de betere natuurwinkel. Daar zal het alras dat vunzige slakkenslijm van de troon stoten. Het is, net als warme melk mé ziejem, werkelijk overal goed voor. De gasten van Goeie Marchandise denken voor de spot aan een mix tussen die van Herbal Essences en de video-clip van Umbrella (Rihanna), de verpakking wordt een flesje met praktische handpomp in de vorm van  Xaro, kwijlpaard van dienst. Dat heet dan associatief rond beugel.
Alweer een jolige avond gisteren.

Een groot schandaal is het, dat heeft werk en dat voelt zich te goed voor de wereld! De geruchtenmolen draait op volle toeren, maar gelukkig zijn de klachten tot bij mij geraakt. Het is waar, al een hele week stil, dat kan niet zijn. Een verhaaltje is aan de orde. Het gaat over de man die ervoor gezorgd heeft dat we vandaag mooi weer hadden en speelt zich af in de wasserette. Het begint aldus:

Xaro steekt haar was in.
Hij: Dag mevrouw!
Ik: Hallo.
Hij: Waart ge niet verschoten?
Ik: Dat valt nogal mee.
Hij: Niet van het verschietachtige type? Ik ook niet. Ik verschiet nergens van. Ik weet veel van de wereld. Hoe alles in mekaar zit enzo. Niet schoon ze. Maar het is belangrijk dat ik mij focus op de goede dingen. Geen drama maken. Niet optrekken met jaloerse mensen. Dat is slecht.
Ik: Ah ja?
Hij: Ja. Hebt u misschien 2 euro voor mij? 
Ik: Waarom? 
Hij: Om eten te kopen. U moet weten, ik slaap hier. Ik heb wel een studio in Antwerpen maar die is te klein voor mij. Dus ik slaap hier. Maar ik heb geen geld voor eten.
Hij zag er nochtans niet uit alsof hij iets te kort kwam, en toch wist ik dat er iets loos was. Dat bleek ook uit de 40 minuten monoloog die volgden. 
Vrouwen komen van een fruiteiland. Mannen ook, maar soit. Dat is gewoon zo. Snoep is heel belangrijk. Er zijn mensen die met fruit vandoen hebben, en mensen die met metaal en geld vandoen hebben. Scholen zijn gevangenissen en leerkrachten zijn geschift. De beste manier om soa's te vermijden is om lang te vrijen (in een wassalon bijvoorbeeld, jaja...), daarna een toertje te lopen, veel fruit te eten en er daarna weer aan te beginnen. En hij kon het dus ook laten regenen als hij dat wou. Ik heb hem gevraagd om de zon nog even buiten te laten, duimen maar.
Het jongmens zat midden in een psychose, maar dat had u wellicht ook al geraden. Ik heb het nooit fijn gevonden om tot een gesprek gedwongen te worden door mensen die ik niet ken. Zeker niet als het een beetje weirdo's zijn, maar het was geen onaangenaam half uur. Het was een brave jongen die een zeer eigen logica volgde. Ik hoop voor hem dat hij bij iemand terecht kan. Die 2 euro heb ik hem gegeven, en een mandarijn. Hij leek wel iets met fruit te hebben. 

een paar stapjes

Ik ben niet langer werkloos! Het begon wel hogen tijd te worden natuurlijk, maar kom, ik heb dat toch maar goed gedaan gisteren. En jullie ook, jullie hebben vast allemaal spierkramp van het heel-hard-aan-Xaro-denken. Niet klagen, dat is goed tegen de rimpels en je hebt er iemand een plezier mee gedaan. Mij, meerbepaald, en daarmee kom je weer een stapje dichter bij je hemel.


Het hulpkasverhaal is intussen ook weer een stapje verder. Gisteren nogmaals om kwart over acht in het bruine lokaal. Een uur gewacht. Tot zover alles zoals gepland. Ik toon mijn C4 aan een jonge dame zonder bril of spraakgebrek. Verrassing. De dame zegt dat ik nog niks krijg. Verrassing! Geen geld voor Xaro. Jammer. De stoute mevrouw die mijn C4 heeft ingevuld, schreef de verkeerde datum erop. Jahaa, zij vond dat ze me nog wat meer kon pesten dus ze betaalt me drie maanden uit maar maakt de RVA -handenwrijvend en gemeen grinnikend- wijs dat ik vier maand uitbetaald heb gekregen. Tadaa! Zei ik al dat ik niet zo van dat soort administratie hield? En toch heb ik nog steeds de immense goedheid om de naam van het kutbedrijf waar ik voor gewerkt heb niet te noemen. Weer een stapje dichter bij mijn eigen hemel.
Ook in Amsterdam zijn er stapjes gezet. Amsterdam is fijn. Alles lekker door elkaar. Aan tafel gezeten met negen mensen van zeven verschillende nationaliteiten en één blonde carré. Lekker gegeten, gedanst op live muziek, een blote madam gezien (die twee euro dus), een mooie foto van James Dean en een hoop goedkope pocketboekjes gekocht op een gigantische rommelmarkt, mooie huizen gezien. Veel mensen, heel veel mensen. Maar de enige die me geërgerd heeft was een stonede Amerikaan die zo hoog grinnikte dat ik dacht dat zijn stembanden gingen springen. Omdat een dame wat geld aan hem wou verdienen. 
Ze zien me daar nog terug. Als ik congé heb, ha!

Ik heb ergens gelezen of gehoord of op tv gezien dat gezamenlijke meditatie wel degelijk één of ander effect heeft op de wereldvrede of het gat in de ozonlaag. Ik betrek de dingen graag even op mezelf: wie mij welgezind is doet morgen tussen 14u en 16u zijn ogen dicht en denkt kei-hard aan mij. Behalve als je in de wagen zit. 

Dan vertel ik misschien later deze week wat ik zag toen ik in Amsterdam ergens 2 euro in stak.
Dank je.


 

Copyright 2006| Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger Beta by Blogcrowds.
No part of the content or the blog may be reproduced without prior written permission.