Naald en draad, lijm, papier en karton horen NIET bij mij. Waarom dingen zelf in mekaar prutsen als je ze in de winkel kan kopen, nee? Aber vandaag heb ik dus gewoon een boek gemaakt. Een heel boek. Ikke. Nog iets om in het lijstje dingen die ik kan maar nooit meer zal doen te zetten. Het leukste is eigenlijk dat het dient om aan flarden gescheurd te worden, live on stage, en dat ziet er geweldig uit!
Vrijdag spelen we opnieuw Folie à Deux, op het Nagt festival in Knokke. Nog een kleine week om te repeteren, en vandaag was dag van de handenarbeid in de Barak. Oud decor eruit, nieuw decor erin. Er is gesloopt, gesleept, gestofzuigd, geklopt, gezaagd, geschroefd en geprutst dat het een lieve lust was. En intussen heb ik dus aan de zijlijn zitten boekbinden. Het was een leuke lange dag en het resultaat mag er zijn. We hebben weer een hypnotiserend hip decor, en het is verplaatsbaar deze keer. Ik ben ook een paar nagels kwijt, merk ik nu, en ik begrijp beter waarom mensen zich engageren in het verenigingsleven. De angst om de controle over mijn agenda te verliezen heeft me er altijd van weerhouden om er de lol van in te zien.
En zaterdag heb ik EINDELIJK een nieuwe gsm gekocht. Bij the Phone House nog wel, in weerwil van wat ik daarover bij Brutin al had gelezen. Ik was eerst, met dat stukje in gedachten, doorgewandeld naar de Bel Company, maar daar stond wat zonnebankbeleg in pak debiele commentaar te geven op alle lelijke mensen die de winkel passeerden. Kwam niet sympathiek over. Eender hoe, een gsm willen kopen op zaterdagnamiddag is slecht voor de tolerantie. Toch voor die van mij. Er kunnen zo veel gsm's op een vierkante meter muur tentoongesteld worden dat je voortdurend over andere mensen heen moet kruipen om te zien welk machien je wil. En dan moet je je voorbereiden op het 'puur informatieve' vragenuurtje over je abonnement en beltarieven, je wapenen tegen verzekeringsgemem en accessoire-bullshit en verdragen dat de verkoper laat doorschemeren dat hij je defensieve houding tegen het verkoopsgelul niet apprecieert. Hij apprecieerde natuurlijk wel dat ik al helemaal zelf uitgedokterd had welke telefoon ik wou en dat hij geen honderd modellen meer moest demonstreren. Soit, nu heb ik weer een gsm die ik kan gebruiken zoals het hoort: ver weg van stopcontacten en langer dan 2 minuten aan een stuk. Ik ben content.
Foto van de week: ik was op zoek naar een foto van Patrick uit Spongebob met netkousen aan, en toen vond ik deze van een andere Patrick. Hij ziet eruit alsof hij netkousen zou kunnen dragen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
