Het is mij nog maar pas ingevallen dat iedereen waarschijnlijk denkt dat ik 27 ben. Dat was even schrikken, want dat ben ik natuurlijk niet. Ik ben dan wel in 1981 geboren, maar ik ben eigenlijk nog maar 22. Allez, 22, het is rekbaar: ergens tussen de 20 en de 23. Het is maar dat jullie het weten, anders moet ik me straks ook nog gaan gedragen als iemand van 27.
De volgende confrontatie kwam vanmorgen. Op excursie in het MSK in Gent met de zesdes. Halte aan de Kruisdraging van Jeroen Bosch. In een poging om wat extra interesse op te wekken, vraag ik of ze die mannekes niet herkennen van op TV. Huh? Peulengaleis? Watte? De vetzakken? Nooit van gehoord.
Zot, zeg ik u, hoe snel Ze vliedt. In mijn ogen is dit van vorig jaar ofzo.
5 reacties:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Time goes by... con lolly!
Ik snap dat wel.
Misschien moeten we op vleesboek een groep oprichten die 27 is maar zich zo niet voelt (tien jaar ouder misschien?).
xliesje
Het is niet omdat je er nu toevallig 37 uitziet dat je je ook zo moet voelen he, Liesje.
Dank je wel Xaro, nu voel ik me op slag beter.
xliesje
They say that age ain't nothing but a number...