Het hulpkasverhaal is intussen ook weer een stapje verder. Gisteren nogmaals om kwart over acht in het bruine lokaal. Een uur gewacht. Tot zover alles zoals gepland. Ik toon mijn C4 aan een jonge dame zonder bril of spraakgebrek. Verrassing. De dame zegt dat ik nog niks krijg. Verrassing! Geen geld voor Xaro. Jammer. De stoute mevrouw die mijn C4 heeft ingevuld, schreef de verkeerde datum erop. Jahaa, zij vond dat ze me nog wat meer kon pesten dus ze betaalt me drie maanden uit maar maakt de RVA -handenwrijvend en gemeen grinnikend- wijs dat ik vier maand uitbetaald heb gekregen. Tadaa! Zei ik al dat ik niet zo van dat soort administratie hield? En toch heb ik nog steeds de immense goedheid om de naam van het kutbedrijf waar ik voor gewerkt heb niet te noemen. Weer een stapje dichter bij mijn eigen hemel.
Ook in Amsterdam zijn er stapjes gezet. Amsterdam is fijn. Alles lekker door elkaar. Aan tafel gezeten met negen mensen van zeven verschillende nationaliteiten en één blonde carré. Lekker gegeten, gedanst op live muziek, een blote madam gezien (die twee euro dus), een mooie foto van James Dean en een hoop goedkope pocketboekjes gekocht op een gigantische rommelmarkt, mooie huizen gezien. Veel mensen, heel veel mensen. Maar de enige die me geërgerd heeft was een stonede Amerikaan die zo hoog grinnikte dat ik dacht dat zijn stembanden gingen springen. Omdat een dame wat geld aan hem wou verdienen.
Ze zien me daar nog terug. Als ik congé heb, ha!
6 reacties:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
eindelijk behoor je weer tot de edele soort der bureauratten! proficiat!!
blonde carré
En wat is het weledele bedrijf dat zich binnenkort (hoe binnenkort?) in de handen mag wrijven bij jouw Alomvattende, Charmante Aanwezigheid en Enthousiasmerende Bedrijvigheid?
Loop al heel de dag rond met een immense frommel op mijn gezicht, maar het heeft dan toch mogen baten. proficiat! ( en ik maar denken dat die 2euro in 3cPO zijn reet gestoken waren)
Conchita
Jim: mijn nieuwe werkgever bevindt zich ergens in de sector van de sociaal culturele vorming. De rest hoor je zondag wel.
Conchita: heel raar, een vriendin vroeg me vandaag ook al in wiens reet ik die twee euro nu gestoken had. Er staat toch nergens dat ik die in een reet steek? Had natuurlijk wel gekund, plaats genoeg!
Blijven bloggen, mag ik hopen?
Jes jes, geen nood, dat is zeker het plan. Ik zou de wereld mijn geniale hersenspinsels echt niet willen ontzeggen. Zie dat ik beschuldigd word van misdaden tegen de menselijkheid, haha.